Pablo Casado: migrantes e mentiras

     Non chegaban os e as fascistas clásico-modernos europeos como Le Pen, Salvini, Orban e outra serie de fillos mal paridos que rexentan con políticas antisociais contra as clases máis desfavorecidas dos seus países e políticas xenófobas baseadas en mentiras (véxase o artigo de Sánchez de Ugarte publicado no diario.es de hoxe: https://www.eldiario.es/desalambre/Espana-inmigracion-ventajas_0_783222076.html). 

     Pero non só é que eses despreciábeis personaxes sexan quen de enganar a unha importante parte da poboación dos seus países coa sarta de grandes mentiras acerca da pretendida "invasión" de Europa por cidadáns de países africanos e de latinoamérica,senón que chegan, nalgúns casos, a poñer en cuestión a permanencia en países europeos de persoas naturais do propio continente por razóns de carácter étnico. Isto último está a pasar en Italia e Francia cos membros da etnia romaní, aos que o nazi Salvini e a nazi Le Pen, na actualidade, condenan e que no recente pasado foron perseguidos polo goberno dereitoso de Sarkozy en Francia, sen contar coa persecución de exterminio que o réxime de Hitler emprendeu contra as persoas de etnia xitana (e non esquezamos a secular persecución e criminalización dos xitanos en España, perfectamente descrita no Romancero Gitano de Federico García Lorca).

     A cobertura mediática da xenofobia.

     Pero non podemos restrinxir esa persecución á actuación desde os gobernos deses impresentábeis e sinistros gobernantes e os partidos de carácter xenófobo e fascista que os sustentan en cobertura política. Temos que integrar na cobertura e expansión das mentiras asociadas ás políticas xenófobas a multitude de medios de comunicación, tanto escritos como audiovisuais, que, consciente e voluntariamente, dan cobertura por activa ou por pasiva a esa sarta de trolas que os nazi-xenófobos usan para tentar de convencer ao conxunto da poboación das maldades asociadas aos migrantes. Cando dicimos por activa referímonos a que apoian coas súas publicacións e desde elas difunden e afondan nas falsas argumentacións; cando falamos de apoio pasivo, referímonos á falta de desenmascaramento das mentiras e á publicación de novas tinguidas de escándalo sobre a chegada de inmigrantes aos países europeos; novas do estilo de "Otro día más, llegada masiva de emigrantes ilegales a las costas andaluzas" (referencia indirecta que contribúe a espallar esa mentira da "invasión" e do cualificativo de "ilegal" aplicado ás persoas que escapan dos seus países por mor de persecucións, guerras ou por falta de medios de sustento), que se puido escoitar onte nun noticiario dunha cadea privada de televisión que emite en aberto; non a dos bispos, que podería ser. Non se pode ocultar que os medios audiovisuais e os medios escritos de distribución masiva están ligados á grande burguesía de cada país, clase que case maioritariamente está detrás do financiamento dos grupos da ultradereita á que utilizan como bonecos, amais de recibir  -a prensa- fortes subvencións dos gobernos coa publicidade ou subvencións finalistas para garantir a súa difusión, e que eses medios non fan máis que defender os intereses económicos de quen os financia. 

     

     Nunca falan das actuacións dos patróns das grandes multinacionais que xeran miseria e pobreza, apropiándose incluso das escasas fontes de alimentación das poboacións sen recursos e dos seus campos tradicionais de cultivo (ver informes reiterados da Organización da ONU para a Alimentación -FAO-) nos países africanos, nos países latinoamericanos e de Oriente Medio. Tampouco falan de que ninguén se monta nunha balsa de praia para cruzar mares a sabendas de que as posibilidades de chagar a destino son mínimas agás que saiban que na orixe a morte sexa unha probabilidade certa. E menos meterse nunha balsa cunha criatura pequena. Información (desinformación) ao servizo de intereses económicos, non da obxectividade e o coñecemento obxectivo da realidade.

     A cobertura política da xenofobia.

     Pero non só é a cobertura mediática quen da alas aos movementos xenófobos da Europa. Hai que sinalar que os partidos clásicos da dereita europea, tanto a dereita da socialdemocracia como a dereita ultraliberal e a dereita democristián, poñen o mantemento das poltronas ao través dos votos por diante dos dereitos humanos das persoas. Así, os gobernos non persiguen aquelas actuacións que contribúen a xerar malestar entre as capas máis desfavorecidas das poboacións dos seus países e que, combinadas coas manipulacións mediáticas e as actuacións dos grupos fascistas como Hogar Social, Falange Española, Hazte Oir, Vox ou outros do estilo xeran dinámicas e sentimentos anti-migrantes.

     Para mostra da falta de actuación dos gobernos un botón. Unha das argumentacións que usan os gobernos tinguidos de xenofobia e os movementos fascistas para convencer á clase obreira (obxectivamente interesada en políticas que defendan o traballo regular, salarios e condicións de traballo dignas) é a suposta "venta", por baixos salarios e fora de toda regulamentación laboral, da forza de traballo dos migrantes ás empresas. O discurso xenófobo en casos deste tipo susténtase "na competencia desleal" que o migrante presenta fronte ao autóctono, co cal consigue enfrontar aos traballadores e traballadoras (locais) contra os traballadores e traballadoras (migrantes). Non critican a quen financia os movementos xenófobos, é dicir, ao empresariado que contrata, por catro chavos e ao marxe de toda legalidade (sen declarar, facendo horario desmedido, sen cotizar á seguridade social, sen dereitos de calquera tipo) a unha persoa chea de fame que chega a un país descoñecido no que a súa integridade e dignidade persoal están en xogo, que elixe o camiño de deixarse explotar e non o do roubo e a delincuencia. Persoas das que se aproveitan empresarios sen conciencia (quizás chegara con dicir "empresarios", sen máis especificacións). Pero poucas veces podemos ler de actuacións dos gobernos contra ese tipo de contratacións (algunha que outra si) e todo tipo de abusos popularmente coñecidos contra os migrantes (recente caso de violacións e abusos sexuais a migrantes en Andalucía), pero si que vemos de verdadeiras redadas e actuacións continuas contra os denominados dunha forma cabrona como "ilegais".

          E non falemos das políticas da Unión Europea de potenciar a escravitude en Libia, os afogamentos no Mediterráneo ou o exterminio dos migrantes en campos de refuxiados de Turquía (hai que dicilo así de cru, porque é no que consiste realmente esa política, a súa resolución final) financiando a países gobernados por delincuentes ou dictadores. Poñendo todo tipo de trabas a que organizacións humanitarias actúen salvando as "embarcacións" que consiguen salvar ás patrulleras criminais de Libia.

     E moitos destes que falan, ouvean, escusan, dirixen ou son altos executivos do eco mediático xenófobo activo ou pasivo ou, simplemente, non fan nada seguramente teñen como empregadas do fogar, ou coma xardineiros, ou como explotadas sexuais a migrantes aos que non teñen dados de alta na Seguridade Social, aos/ás que lle pagan salarios de miseria, facendo xornadas interminábeis e sen días de descanso semanal.

    Estes "asalariados", políticos ou mass-media, da xenofobia nunca falan da contribución dos migrantes ao crecemento económico dos países nos que teñen unhas condicións de traballo dignas e acordes coas leis. Non falan da súa contribución ás arcas da seguridade social, da súa contribución á Facenda Pública ao través dos impostos, da súa contribución a manter a natalidade e moitos outros beneficios, tanto de carácter económico como social. Incluso aqueles aos que chaman "ilegais" contribúen ás arcas públicas cada vez que mercan nun establecemento, agás que o empresario propietario do mesmo, non declare o IVE ou sexa unha empresa pirata.

     Pablo Casado (y de las Jons).

     Esta fronte fascista e xenófoba viuse incrementada nestes días coas declaracións do novo presidente do Partido Popular, Pablo Casado (y de las Jons), un home que de igual modo que o seu antecesor xa apuntaba maneiras. A diferenza está en que mentres M.Rajoy xeraba políticas directamente xenófobas desde as leis, sen grandes movementos propagandísticos, sen críticas da maior parte dos mass-media nin da suposta oposición psoecialista (agás en período electoral), Casado é moi activo na contribución á causa xenófoba. Xa estaba publicamente moi escorado cara á ultradereita cando era membro da executiva e voceiro do Partido Popular; de aí a "cualidade" dos seus apoios entre os compromisarios peperos. Hai quen atribúe esta actitude á tentativa de desviar a atención pública de todos os chanchullos que parece rodean a titulacións universitarias que di ter, pero eu coido que iso non é así. Penso eu que é porque é un membro cualificado do Partido Popular e este, no seu conxunto e na maioría dos seus membros cualificados, é un partido que practica a xenofobia e que non dubidaría en practicar o fascismo máis clásico para acadar os seus fins e protexer as súas carreiras. Poido estar equivocado, pero os cheiro. E feden.

      "As orixes do fascismo", un vello libro moi actual.

     Por último, aconsellar unha lectura interesante, un libro que xa é vello pero que parece escrito hai uns días. O seu autor é Robert Paris, un historiador francés. A primeira edición do libro é do ano 1968. Eu téñoo en español, nunha edición de 1985, que ten por título "Los orígenes del fascismo". É moi instructivo e, como xa dixen, actual.

Donald Trump: un pallaso fascista solto por Europa.

     A actualidade de hoxe, 13 de xullo de 2018,  esta chea de asuntos que suscitan o meu interese. Un relacionado coas virtudes do Tribunal Supremo español, o outro coas habilidades para a gobernanza da dinastía Borbón e a terceira a visita e as presións que Donald Trump, actual presidente dos EE.UU., realizou na súa xira europea contra os países do vello continente que forman parte da Unión Europea e da OTAN.

     O primeiro ten como base é a sentencia do tribunal alemán sobre o asunto Puigdemont, cuxo contido deixa unha vez máis ao Tribunal Supremo español nunha situación de extremo ridículo. Todo iso despois da retirada da orde cursada a Bélxica (da que xa se sabía cal ía ser a resposta dos tribunais dese país antes de que se pronunciara). E sen que aínda non tiveran ocasión de pronunciarse os tribunais escoceses nin, posiblemente, o Tribunal Europeo dos Dereitos Humanos. Isto dará para moito cabrearse e moito rir, e "rirse de" no futuro.

    Outra son as declaracións desa tal Corina sobre as "aventuras" financeiras do "rei emérito" en concepto de comisións, ocultación e blanqueo de cartos ao través de Suiza, con testaferros e expertos de Gürtel nos temas de blanqueo; comportamento do emérito que non é de extrañar botando un ollo á historia da realeza española e sabendo que pertence á dinastía dos Borbón cuxos membros non teñen un pasado moi transparente no seu trato cos diñeiros.  Parece que o exemplo de Fernando VII cunde moito e sigue a ser bandeira da saga na actualidade. Segundo contan, xa dicía don Ramón Mª del Valle Inclán: "La República Española de 1931 echó a Alfonso XIII no por rey, sinó por ladrón". Pois sigue.

      O terceiro asunto é a rolda de ameazas realizada polo presidente dos EE.UU.AA. en distintos escenarios europeos: hai uns días no cumio da OTAN, lugar no que amais de ameazar ao conxunto dos estados que a conforman, tivo un rifi-rafe bastante desafortunado, propio de prepotentes maleducados e mandóns, coa canciller alemá Angela Merkel á que insultou gravemente ao tentar de marcar a política que debe seguir Alemaña no tema militar. Outra das súas lindezas ocorreu en Inglaterra, onde foi recibido como se merece por unha parte importante dos cidadáns ingleses, onde pretendeu indicarlle á xefa goberno inglés como tiña que plantexarse as súas relacións coa Unión Europea; coma se o Reino Unido non tivera Parlamento ou Goberno que soberanamente tome decisións, sen ter en conta a opinión dun pallaso fascista como é Donald Trump, presidente dos Estados Unidos.

     Este último é o que me chama máis a atención e sobre o que vou poñer unhas liñas.

    Antes de nada, pedir perdón ao colectivo de pallasos polo feito de calificar de tal a semellante especimen humano que é Donald Trump. Agora vos explico. A miña cabeciña cando pensa no actual Presidente dos EE.UU. imaxina unha persoa sinistra, cruel, cobarde, sumanente protexida por matóns a soldo sen os cales non é ninguén; unha persoa sádica, machista e xenófoba e cun enorme complexo de inferioridade; que non ten os mínimos escrúpulos e que vai permanentemente vestido de pallaso de cara branca e nariz vermella, con dous mechóns tesos de cabelo roxo saíndolle por riba das orellas e un enorme peluquín (tamén roxo) a modo de tupé; Un home que tenta de facer rir pero só consigue facer desgraciados a quen ten que sufrir as súas gracias, acadando destrución, morte e desolación alí por onde el ou  os seus macacos a soldo pasan. En definitiva, un pallaso fascista e indesexable con moito poder.

Cumio da OTAN: previos e posteriores.
     Como xa adiantei antes, o actual Presidente dos EE.UU. de América empezou días atras unha xira por Europa coa finalidade de esixir aos países que forman parte da OTAN un aumento nas súas contribucións ao gasto desa indesexable organización militar. Traducindo: que tiñan que gastar máis en armamento facilitado polo complexo militar-industrial dos USA, que el tiña que ter contentos aos fabricantes, vendedores e traficantes de armamento do seu país; que os países que forman parte da NATO tiñan que facerse dependentes da tecnoloxía estadounidense nos equipamentos dos seus exércitos.

     Pero nada de expoñer argumentos nin convencer. Non que iso é para febles e pusilánimes e que iso non vai con el. El ordena e manda, que para iso ten protección de organizacións de asasinos a cargo do estado. E amais non todos son ianquis, que unha delas é unha organizaCión Internacional de Asasinos (CIA) composta por persoas de moitas nacionalidades, rangos, profesións e situacións sociais. Á parte dos matóns privados e os da NSA que teñen ollos, escoitas e visións en todas partes; que lerán este "post" e che controlarán o teléfono, o "e-mail" e todo tipo de comunicacións que fagas, aleatoriamente ou por sistema (como xa teñen denunciado multitude de organizacións de defensa dos dereitos civís). Pero o inimigo é Rusia e non os USA presididos por el.

     Incluso permítese o luxo de chamar a unha presidenta de goberno, a do goberno de Alemaña, aliada de Putin e dicirlle o que debe ou non facer no seu país. O mesmo que á señora May no Reino Unido. Como se neses países non houbera dirixentes e parlamentos escollidos polos seus cidadáns que son os que teñen que decidir o que deben facer os seus gobernantes. Pero quen carallo se cre que é ese puto imbécil!? Amais ten o cuallo de ameazar á primeira ministra inglesa con rachar os tratados comerciais de EE.UU. con o Reino Unido se aquela non propicia un brexit duro. Non é que a min me guste o brexit, nin o duro nin o blandengue, pero iso que ten que decidilo son os ingleses.

Reunión de reprimenda e ameaza: cumio da OTAN.
     Antes de ir a repartir ameazas por Inglaterra e despois de acusar a Merkel de estar cautiva de Rusia, reuníuse cos países da OTAN para esixirlle que tiñan que aumentar o seu gasto militar, sobre todo a aqueles que non chegaban ao que tiñan comprometido (caso do Estado Español ao que M.Rajoy comprometeu -como non podía ser doutra forma tendo en conta os intereses que defendía- a chegar ao 2% do PIB no ano 2024). Evidentemente non se reuniu para falar do tema, senon para amenazar con aliarse e apoiarse militarmente con Polonia, Hungría, Chequia, Eslovaquia, ... é dicir, o máis rancio, fascista, xenófobo e antidemocrático dos países do continente europeo e asiático para facer unha fronte militar substituta da OTAN. Os que son coma el no pensamento e, amais, son os países provedores de delincuentes traficantes e persoas cautivas para o tráfico de seres humanos, como era o proxeneta explotador de mulleres do que descende Donald Trump. Igualico, igualico que el tonto de su agüelico, que diría o personaxe daquel comic cuxo nome non me lembra editado nos anos 60 do pasado século.

     Dos titulares dos xornais do día seguinte  se desprende que os dirixentes pasaron polo aro de converterse en militar dependentes dos USA, Pedro Sánchez incluído (nada extraño, simplemente máis PSOE). En ser cautivos dos EE.UU. en tecnoloxía de defensa militar, de estar ao albur de que calquera día un suxeito como Donald Trump, por calquera arrouto ou capricho, decida cortar o grifo dos repostos aos seus cautivoaliados e decida declaralos inimigos e acordar con outro coma Putin o reparto do mundo polas boas ou polas malas.

Para que queremos nós tantas armas e tan sofisticadas? 
    Para defendernos de Marrocos? De Portugal? De Francia? Vamos oh! Iso non o cre ninguén que teña un pouquiño de cabeza. Uns son países civilizados, con gobernos civilizados e con exércitos supostamente civilizados; outros non teñen a capacidade militar mínima que lle permita aventuras raras. Quen si ten capacidade para iniciar un ataque devastador contra calquera punto do planeta por moi lonxe que este estea son os USA e, posiblemente, Rusia. E iso non se pode evitar tendo moitas e moi modernas armas se algún dirixente tolo, algún pallaso fascista, así o decide. E no referente ao noso Estado Español, incluso o ataque pode ter a súa orixe dentro das nosas fronteiras, nas bases militares estranxeiras instaladas aquí. Incluso por ese motivo poderíamos ser obxectivo militar dos contrarios (eu estou convencido de que o somos).

       Así que mellor non gastar en armas, salirse da OTAN e botar aos militares estranxeiros fora do territorio español

Epílogo. 
     Poderiamos preguntarnos se son civilizados os militares dos países civilizados; pero iso xa é outra historia. En fin, algún día falaremos dese tema.