EXTREMA URXENCIA EN GAZA

Hoxe non tiña pensado escribir sobre o tema do xenocidio palestino que o Estado de Israel está a cometer na totalidade da Palestina, pero que está extremadamente agudizado na Faixa de Gaza onde os criminais armados do exército sionista non só bombardean hospitais, escolas, poboación civil, etc. de forma indiscriminada, senón que amais están procurando que numerosas crianzas estean a morrer de fame ou afectados por enfermidades derivadas da desastrosa situación hixiénica á que os xenocidas  sionistas están a someter á poboación dese territorio palestino.

 

 Quizá a situación máis grave e penosa que se está a dar neste intre é a dos miles de crianzas que nun curto prazo van morrer de fame se o Goberno criminal do Estado de Israel segue a impedir que a axuda humanitaria e alimentaria chegue á Faixa de Gaza. Pero non é a única; son moitas as enfermidades que estaban erradicadas da Palestina que por falla de medicamentos e por falla de establecementos sanitarios e hospitalarios (a maioría deles destruídos polas bombas do país do corrupto e criminal de guerra primeiro ministro Netanyahu coa escusa e mentira de albergar membros de Hamas no seu interior) e mesmo falla de profesionais da medicina, moitos deles asasinados polas bombas ou os francotiradores do exército sionista, que poidan atender á poboación afectada.

A complicidade criminal dos EUA

Pero esas persoas de que permanecen en Gaza está a recibir instrucións enganosas do goberno de criminais presidido por Netanyahu para que se vaian da súa terra, forzados a marchar daquela terra que é deles desde os orixes da historia, coa ameaza de ser exterminados pero á súa vez son exterminados mentres seguindo as instrucións se moven dun lugar cara a outro. O propósito parece ser que os colonos criminais e sionistas israelís ocupen as terras que pertencen ás palestinas gazatís (e converter a Faixa de Gaza nun ressort turístico de luxo con participación da familia Trump, se facemos caso das declaracións do presidente criminal dos EUA). E, por riba. vemos imaxes nos que a tropa de soldadiños rasos do exército israelí rise cando ven desde o lonxe como as bombas arrasan edificios civís, hospitais, escolas e poboación palestina; actitude que os fai cómplices e responsables dos mesmos crimes que cometen os seus superiores que deciden eses bombardeos criminais.

Todo isto co beneplácito dos Estados Unidos de América (EUA), presidido agora polo delincuente nazi Donald Trump e antes por Biden, e co silencio cómplice da maioría dos estados da Unión Europea e de Europa. Os EUA fornecen todo tipo de armas de destrución ao estado xenocida de Israel sabendo que o seu destino é masacrar á poboación Palestina, principalmente á de Gaza, o que fai dese país un cómplice activo na masacre humanitaria e nos crimes contra a humanidade e de guerra que están a acontecer na faixa de Gaza; así como dos crimes de lesa humanidade que colonos, exército e policía de Israel están a cometer na Cisxordania e no Xerusalén Leste contra a poboación Palestina.

E a Unión Europea?

A Unión Europea, cuxa Comisión preside Ursula von der Leyen (á que tanta satisfacción parece reportar fotografarse con xentes da caste de Netanyahu ou de Donald Trump), parece insensible, desde un primeiro momento no que manifestou que “Israel ten dereito a se defender”, ao que desde o fatídico día de outubro no que comezou o exterminio palestino está a acontecer en Gaza, que non é máis que un clásico xenocidio.

Pero é que, a día de hoxe, esa Comisión Europea aínda está a discutir se o xenocidio de manual que Israel está a cometer contra o pobo palestino é, ou non, un xenocidio. E, de paso, temos coñecemento de que esa comisión tamén está a incumprir un acordo asinado pola Unión Europea con Israel polo cal o mantemento de relacións comerciais entre ambos territorios está condicionado ao respecto polos dereitos humanos e, polo tanto, a Comisión europea está a cometer unha ilegalidade manifesta. E non só desde que comezou o labor criminal de Israel na Faixa de Gaza, senón desde hai moito máis tempo no que Israel leva violando os dereitos humanos da poboación palestina (encarceramentos infinitos sen acusacións, permisividade coas ocupacións de propiedades palestinas polos colonos, discriminación da poboación árabe en todas as facetas oficiais e civís, derrubamentos de vivendas ou barrios enteiros baixo a escusa de ter albergado algún membro das resistencia palestina contra a ocupación, torturas e malos tratos aos detidos, etc.).

O que se debería demandar da Unión Europea non é só que condene firmemente o que está a acontecer coa poboación Palestina en todos os seus territorios, pero fundamentalmente en Gaza e na actual situación. Non o fan en bloque e dunha forma clara; e os países que individualmente se pronuncian condenando a violación dos dereitos humanos polo Estado de Israel buscan formas semánticas que poidan suavizar esas condenas e a maioría deles non adoitan medidas efectivas; e xa non digamos aqueles países, cómplices inmateriais do xenocidio, que non só non condenan o comportamento de Israel senón que o apoian.

Pero, amais dos países que non condenan o xenocidio palestino, dentro dos países que si o fan hai forzas políticas que defenden as políticas criminais de Benjamin Netanyahu (moitas desas forzas aínda hoxe negan a existencia do holocausto dos xudeus baixo o réxime hitleriano), que defenden con uñas e dentes ben as accións de Israel contra Palestina, ben a non-condena desas accións e a toma de medidas restritivas nas relacións co estado sionista. A estes tamén podemos consideralos coma cómplices inmateriais do sionismo criminal.

Necesidade dunha fronte internacional contra os crimes de lesa humanidade

Quizá o único organismo colectivo que condena firmemente o xenocidio que está a acontecer en Gaza e que denuncia o incumprimento polo Estado xenocida de Israel da legalidade internacional é a ONU.

Na Segunda Guerra Mundial, á vista da violación dos dereitos humanos emprendidos pola Alemaña nazi e o seu intento de expansión territorial, os países democráticos formaron unha forza militar coa finalidade de rematar con esa situación. Só quedaron á marxe desa operación os aliados europeos de Hitler (a España franquista e a Italia fascista) e o imperialismo Nipón na área do pacífico.

Hoxe, os países que se consideren así mesmos como democráticos deberían rachar todo tipo de relacións co Estado de Israel, sen ver e considerar o que poidan pensar os EUA gobernados por nazis coma Trump ou países gobernados por calamidades tipo Milei; deberían esixir dese estado criminal a fin da agresión e do xenocidio contra a poboación palestina e o respecto polos dereitos humanos; deberían esixir tamén o cese dos seus actuais gobernantes e dos máximos responsábeis do seu exército e dos seus servizos de intelixencia. Igualmente, deberían esixir a entrega de todos eles para ser xulgados por crimes de lesa humanidade, como o foron os responsábeis do holocausto nazi.

E, no caso de que a ruptura das relacións non deran resultado, non dubidar en facer o que fixeron as democracias contra o réxime de Adolfo Hitler: formar un exército internacional para pararlle os pes ao sionismo do Estado de Israel; estado que non é nin máis nin menos que a reprodución en termos actuais  do Estado Hitleriano responsable do Holocausto contra a poboación de relixión xudea. O que non pode permitir a decencia e a humanidade é o que está a facer o Estado criminal de Israel; se hai que usar a forza, úsase.

O xenocidio segue en Palestina

O sistemático xenocidio do pobo palestino por parte do Estado de Israel segue de forma persistente e continuada, estendéndose a todos os territorios que a legalidade internacional atribúe aos palestinos. E a Unión Europea (UE) e outros estados que pese a non formar parte da UE si están no continente non se pronuncian de forma efectiva contra ese xenocidio; incluso a presidenta da Comisión Europea non retiran o que foi seu apoio (con foto e todo) ao criminal Netanyahu; moitos países que fornecen armas ao estado xenocida seguen fornecéndollas, aínda que coa boca pequena e de esguello digan condenar esa labor criminal e xenocida do Exército e do Estado de Israel. E non digamos xa do meirande estado criminal do mundo na idade moderna e actual, que apoia incondicionalmente o xenocidio do pobo palestino polo Estado de Israel fornecéndolle a maioría das bombas e das armas coas que ese xenocidio se leva a termo.

O proceso de eliminación da poboación palestina e do xerme do Estado Palestino, que de forma máis intensa e criminal se empezou despois do día 7 de outubro de 2023, segue neste intre. Pero, aínda que os medios de información controlados polas axencias internacionais de noticias fálannos só da destrución da Faixa de Gaza e dos seus habitantes, o certo é que esa intensidade homicida e criminal está a incrementarse tamén na Cisxordania e no Xerusalén Leste.

Os bombardeos contra os cidadáns gazatís seguen; coa máis que evidente intención de facer desaparecer da faz da terra ás persoas palestinas. Indican á poboación de Gaza que se dirixan a “zonas seguras” para evitar os efectos dos bombardeos, pero cando a poboación palestina se agrupa nesas zonas indicadas polo exército xenocida de Israel son masacrados coas bombas fornecidas por diferentes países de Europa e polos Estados Unidos de América (EUA). Bombardéanse campos de refuxiados, hospitais e escolas. Asasínase a membros de organizacións humanitarias. E a escusa é a de sempre: aí estaba un “importante membro de Hamas”.

E pese a saber que unha e outra vez a repetida escusa sionista é unha grande mentira, os medios de noticias internacionais espallan a escusa sen poñer en solfa a veracidade da mesma. Porque as novas sobre Gaza que as axencias de noticias e os grandes medios fornecen están baseadas na súa inmensa maioría por medios afíns e acríticos co labor xenocida do Estado de Israel. Porque o exército sionista e o goberno de Netanyaju non permiten medios de prensa independentes na faixa e as poucas novas con tinguidura de veracidade proceden de xornalistas que resisten e están ilocalizados polas bandas sionistas uniformadas e os seus servizos de información, ou de cidadáns que aínda conservan o seu teléfono móbil e remiten imaxes ao través de axencias ou xornalistas independentes.

Xenocidio non so en Gaza

Pero non só Gaza. Como xa teño indicado máis arriba, a Faixa de Gaza non é a única vítima do xenocidio contra Palestina. Tamén ese xenocidio se ten intensificado na Cisxordania e no Xerusalén Leste. Os derrubamento de fogares de familias palestinas por parte do exército de Israel, as ocupacións de propiedades de familias palestinas por parte de colonos sionistas protexidos -ou incluso dirixidos- pola policía e polo exército sionistas, o asasinato de cidadáns palestinos polo mero feito de selo ou baixo a escusa de ser membros de Hamas e o posterior derribo das súas vivendas ou dos edificios nos que viven baixo a escusa de que os seus moradores estiveron a encubrir á persoa asasinada. Estas situacións son o día a día da poboación palestina que vive en Cisxordania ou en Xerusalén Leste. E, falando de vivendas derrubadas polo exército sionista, estas pronto son ocupadas por colonos sionistas.

Lémbranse vostedes cando naqueles filmes do Oeste clásicos de Hollywood, producidos por estudos propiedade de persoas de orixe e relixión xudía, nos que os soldados e oficiais do exército dos Estados Unidos (os “casacas azuis”) expulsaban aos indios americanos das súas terras e estas eran ocupadas de seguido por colonos de orixe anglosaxón? Pois no actual Israel e nos territorios asignados a Palestina pasa o mesmo; tamén se encarnizan cos palestinos, violan ás súas mulleres, asasinan ás súas crianzas... E isto fano tanto os soldados rasos coma os oficiais e suboficiais do exército israelí, faino tamén a súa policía e os colonos que queren apropiarse d que non é seu; e non só iso, senón que polo que se ven nas súas propias redes sociais, tamén desfrutan e vanglórianse de facelo así. E os altos oficiais do exército sionista e os seus dirixentes políticos sionistas non só non recriminan eses comportamentos, senón que os consenten e aplauden. Uns verdadeiros criminais xenófobos e xenocidas.

E todo isto non se pode consentir. Hai que bloquear economicamente ao Estado Sionista de Israel, hai que boicotear os produtos procedentes das súas compañías, hai que esixir e forzar aos gobernantes dos nosos países a rachar todo tipo de relacións co Estado de Israel e seguir a mobilizarse na rúa para condenar o xenocidio do pobo palestino.

Ah! E, unha vez máis teño que aclarar que non son antisemita. Simplemente, son antisionista. E o goberno de Netanyahu, o seu exército, a súa policía e a meirande parte dos seus colonos son sionistas xenocidas e xenófobos.

Israel segue a asasinar palestin@s con total impunidade

 

    A día de hoxe, despois de ter destruído case na súa totalidade a Faixa de Gaza, impedindo calquera modo de vida civilizado nese lugar de Palestina, Israel segue coa súa labor xenocida ordenada polo seu goberno de nazis sionistas e levada a cabo con total impunidade internacional polo seu exército e os seus servizos secretos.

    Xa non se trata agora de combater o terrorismo de Hamás, que foi a escusa para o inicio da invasión e do xenocidio na faixa, senón que agora xa falan descaradamente de manter a perpetuidade a ocupación dos territorios palestinos (non só Gaza, senón a máis Cisxordania e Xerusalén Leste) e instalar neles a colonos sionistas, fascistas radicais, que xa na actualidade ocupan con total impunidade terreos e fogares de familias árabes, ás que expulsan impunemente, con violencia -incluso armada- e con apoio criminal da policía e o exército israelís das súa propiedades. 

        As vítimas dos nazis hitlerianos compórtanse coma os seus verdugos na Europa dos anos 1930 ao 1945 no que os criminais de guerra alemáns, franceses, austriacos, polacos, húngaros e doutros países europeos (agás os de España, que pola graza de Churchill, De Gaulle e de Eisenhower gozaron de total impunidade) foron xulgados e encarcerados para pagar os seus crimes contra a humanidade.

        Desde un primeiro momento era incomprensible que ese labor de xenocidio e perpetración de crimes contra a humanidade fora apoiado pola Presidenta da Comisión Europea e polo Presidente dos Estados Unidos de América (EUA), entre outros moitos dirixentes europeos e americanos. Incompresible incluso o veto dos EUA na Organización das Nacións Unidas (ONU) de condena dos bombardeos indiscriminados contra a poboación civil na Faixa de Gaza. E a posición de todos eses impresentables de falla de defensa do Secretario Xeral da ONU cando este foi agredido verbalmente e insultado polo goberno de Israel acusándoo de cómplice de Hamas.

        Mais vista a reacción da poboación a nivel mundial (incluso nos EUA) de condena do xenocidio e os crimes de lesa humanidade realizados polo goberno, o exército e os servizos secretos de Israel, parece que a hipocrisía do Presidente americano e do seu secretario de Estado saliron a relucir: por un lado non condenan os crimes de Israel contra Palestina, simplemente piden que "haxa un tregua" temporal, unha pausa dun xenocidio que posteriormente continuará, pero polo outro lado seguen a proporcionar armas ao estado xenocida para que continúen coa súa labor xenocida. Igualmente outros países europeos, entre os que esta o Estado Español, que seguen a proporcionar armas a Israel (no caso de Spain baixo a escusa infumable de que son contratos anteriores ao inicio do xenocidio contra a poboación de Gaza, como se fora nesa data na que empezou o xenocidio sionista contra Palestina).

        Un caso patético é o do presidente francés, que mentres se luce con declaracións de envío de tropas a Ucraína para parar a invasión rusa dese país, cala totalmente no xenocidio ocorrido en Palestina.

Por que non un novo Nüremberg?

        Na II Guerra Mundial, xente decente dos EUA e doutros países do mundo (por intereses propios tamén, todo hai que dicilo) aliáronse contra os afáns expansionistas de Hitler e contra o xenocidio dos xudeos europeos por parte deste e os seus aliados italianos e españois. Non dubidaron entrar nunha guerra que supuxo moitos sacrificios en vidas e quebrabtos económicos. E conseguiron derrotar aos criminais xermanos e doutros países da Europa e xulgalos con garantías no proceso de Nüremberg. 

        Non vou pedir desde aquí unha intervención militar armada en Israel. Porque a poboación civil israelí non o merece. Si merecen ser encarcerados de por vida todos os seus dirixentes políticos, militares e policiais responsables ou partícipes nos crimes contra a humanidade cometidos contra a poboación palestina. E iso pódese levar a cabo coa creación dunha forza internacional militar de intervención nos territorios palestinos liderada polas Nacións Unidas. Sei que é difícil, porque  están por medio gobernos que están a apoiar por activa ou por pasiva os crimes de Israel, pero non é imposible. Se interviron ilegalmente, saltándose todo o dereito internacional, en Libia e noutros países, porque non van intervir en Palestina, deter aos xenocidas israelís el xulgalos nun novo Nüremberg?

 

A S A S I N O S ! !

          O título deste artigo, como non podía ser doutra forma nos tempos que corren, está referido ao goberno, ao exército, á policía e aos diferentes servizos secretos israelís. E sen establecer diferenciacións entre cargos ou xerarquías. Todos os que participan nas labores de xenocidio do pobo palestino, directa ou indirectamente, son xenocidas, sen exclusións; aínda que uns teñan maior responsabilidade que outros.

        Asasinatos de crianzas indefensas, de médicos cando están realizando o seu labor nos hospitais, de doentes (infantes incluídos) e persoal sanitario. Bombardeos de escolas e campos de refuxiados nos que crianzas, mulleres, anciáns e civís non combatentes resultan asasinados por milleiros. Templos relixiosos que deberían servir coma refuxio tampouco son seguros; os criminais do exército de Israel non se paran e tamén os atacan, bombardean e ametrallan a quen está neles. 

        Francotiradores israelís disparan contra nenos e nenas indefensas, contra persoas desarmadas e, incluso, contra os seus propios compatriotas desarmados e nus que foran capturados coma reféns polos membros de Hamas. 

        Ordenan á poboación civil gazatí que se despracen de certos lugares para outros que din van a atacar; mais despois non se cortan un pelo en atacar e bombardear as columnas de civís que se están a desprazar cara a onde os israelís din que deben ir.

         Tamén asasinan xornalistas. Ben, non a todos; aos que son cómplices informativos do seu goberno, do seu exército, da súa policía e, polo tanto, dos seus crimes, mímanos e danlle parabéns.

        Tampouco deixan que entre axuda humanitaria con comida, auga, combustibles e medicamentos, así coma outras cousas de primeira necesidade para a poboación civil.  E isto está a provocar unha das maiores situacións de fame negra da nosa época, así como a extensión de enfermidades que estaban case erradicadas en Palestina. Igualmente moitas desas crianzas e civís, vítimas das actividades dos criminais israelís e que poderían ser salvados con uns recursos médicos mínimos, están a morrer por falta deses medios para coidalos; ou están a ser intervidos ciruxicamente ao vivo, por falla de anestesia. 

 

 A que está a Corte Penal Internacional?

        Son, o exército israelí, os seu goberno e os seus mandos militares ao completo unha banda de criminais de guerra que xa deberían ter unha orde de busca e captura da Corte Penal Internacional (CPI) por crimes de lesa humanidade e coma criminais de guerra. Estes da CPI que tanta presa se deron en ditar unha orde de busca e captura por crimes de lesa humanidade contra Putin polo de Ucraína (con razón), parece que se resisten a facer o mesmo co goberno de Israel e co exército sionista. Din que están a investigar, pero máis ben parece que están buscando xustificacións para exculpar a Netanyahu, ao seu goberno e ao seu exército do craro xenocidio que están a cometer co pobo palestino. Porque xa existen denuncias desde novembro para pedir que o fiscal da citada corte abra o procedemento e desde a CPI din que abriron investigacións en outubro. Indecente, pese ás múltiples denuncias; a última este mesmo mes presentada por Reporteiros Sen Fronteiras.

 O Estado de Israel ten cómplices no seu labor xenocida

         Por desgraza para a poboación palestina hai unha parte importante do mundo (non polo seu número senón polo seu poder) para os que as persoas non importan; a esa parte o único que lles importa son os beneficios da venda de armas, os beneficios das vendas de hidrocarburos, os beneficios que produce as especulación con todo tipo de materias primas. Esa parte do mundo está formada polos membros do Grupo Bilderberg e polos que en Davos conspiran contra os intereses da maioría da poboación, os grandes financeiros e os seus criados nos distintos países que están instalados nos gobernos.

        E non podemos máis que concluír que aqueles monicreques dos distintos gobernos do mundo, que como única frase cando se fala da ilegalidade que está a cometer Israel teñen na súa boca a de "Israel ten dereito a defenderse" desque comezou a ultima fase do xenocidio do terrorismo de estado sionista contra Palestina, son tan asasinos coma os propios sionistas responsables directos dos crimes de lesa humanidade. Os mesmos que nunca levantan unha soa voz contra os crimes de guerra e o xenocidio que o goberno de Netanyahu, o seu exército e os seus servizos secretos están a cometer contra o pobo palestino; e xa non so na Faixa de Gaza, senón que este comportamento xenocida está a xeneralizarse tamén en Cisxordania e Xerusalén Leste; e neste último territorio coa activa colaboración da policía de Israel que ampara todo tipo de actividades dos colonos sionistas, ocupación de propiedades dos palestinos, expulsión dos seus fogares e ataques armados contra cidadáns israelís de orixe palestino. E son os gobernantes civís e militares dos Estados Unidos de América (EUA), así coma moitos dirixentes políticos da Unión Europea que non son máis que monicreques da oligarquía e dos EUA os que teñen esta condición.

        E despois, hai moitos outros gobernos timoratos, que pese a pedir altos ao fogo, de mostrarse contrarios aos ataques contra a poboación civil, de demandar que se deixe pasar axuda humanitaria cara a Gaza e outras moitas cousas que son de xustiza, esquécense de denunciar o que pasa en Cisxordania ou en Xerusalén Leste. E, sobre todo, non son quen de rachar relacións diplomáticas do Estado criminal e nazi de Israel, que sería o que realmente deberían facer. Neste caso está o goberno español, ao que desde aquí pídolle de rache dunha vez coas relación con Israel; e que os ianquis, os nazis  e os fascio-franquistas españois digan o que lles dea a gana.

Israel non é un Estado democrático

        A pesares do que publicamente teño escoitado a moitas contertulias e a moitos contertulios en distintos espazos radiofónicos e televisivos, Israel non é unha democracia. Porque unha democracia non discrimina con disposicións legais a unha parte da súa poboación, nin establece relixións oficiais para o Estado, nin discrimina os seus cidadáns pola cor da súa pel. É mais que coñecido que os palestinos que residen e son cidadáns israelís non teñen os mesmos dereitos que os que non teñen esa orixe; e que quen profesa unha relixión distinta do xudaismo tampouco ten os mesmos dereitos nin o mesmo trato por parte das autoridades israelís. Incluso aqueles xudeos que teñen a pel máis escura debido á súa procedencia xeográfica están discriminados nesa sociedade que ten prácticas profundamente racistas e amparadas (na práctica) polo Estado sionista.

Non cabe dúbida: Israel é un Estado xenocida (e II)

(Esta é a segunda parte deste artigo, que me vin obrigado a partir en dous por mor de que a súa letura poiderase facer demasiado longa).

    O suposto “dereito a defenderse” do estado de Israel.

        Hamas realizou unha incursión armada no territorio israelí o pasado 7 de outubro; nesta acción numerosos civís foron asasinados e mortos numerosos soldados do exército sionista, así como outras numerosas persoas (entre elas crianzas) foron secuestradas pola organización islámica confesional e integrista.

        Como sabemos, esta incursión tivo como consecuencia toda unha xeira de bombardeos indiscriminados da Faixa de Gaza por parte de Israel, con centos de civís mortos e numerosos feridos naquela primeira xeira de bombardeos realizada despois do 7 de outubro, así como un elevado número de edificios destruídos (moitos deles educativos, de culto, hospitais e campos de refuxiados). Estes bombardeos sobre a poboación palestina de Gaza seguen a darse a día de hoxe; e, se cadra, con máis saña e crueldade que os dos primeiros días. Hai que sinalar aquí que os palestinos civís vítimas dos bombardeos sionistas sobre Gaza xa sumaban moitos miles de persoas (sen discriminación de idade, sexo ou condición profesional) e centos os edificios destruídos. Mortos e edificacións destruídas que hai que sumar aos milleiros xa xerados polos bombardeos efectuados en Gaza antes desa data. Outra cousa que hai que dicir é que non todos os palestinos son membros de Hamas (de igual forma que non todos os israelís ou crentes xudeos son sionistas e criminais). Toda esta labor destrutiva, da que foron vítimas tamén voluntarios non palestinos que prestaban os seus labores en organizacións de carácter humanitario, era engalanada coas máis peregrinas escusas e as máis evidentes mentiras xeradas polas autoridades civís e militares israelís.

        Diante das críticas e das fortes mobilizacións cidadáns que se deron en distintos países de todo o planeta en solidariedade con Palestina, numerosos responsables políticos de distintos estados de Europa e América invocaron o suposto “dereito de Israel a defenderse”, descargando así de calquera responsabilidade na continuidade do xenocidio palestino ao goberno de Israel e ao exercito sionista (incluso nos EUA houbo manifestacións públicas de membros do máis ortodoxo da confesión xudaica  contra a agresión de Israel contra Gaza). Diante destas xentes hipócritas e desvergonzadas cabe facerse unha serie de preguntas e algunha consideración: 

• Como é iso posible cando o país que invade as terras palestinas é Israel? Quen ten dereito a defenderse, o invadido ou o invasor?
  
• Como é posible que sexa Israel quen ten dereito a defenderse se é este quen bombardea á unha poboación civil que está noutro país?  
• Se non é a poboación civil palestina quen invade, senón que é esa a poboación que está a ser invadida invadida, como é posible que toda esa tropa de xerifaltes de diversos países e diversos organismos internacionais afirmen que quen ten dereito a agredir ("defenderse" din eles) á poboación civil palestina é Israel? 
• Como é posible que a estas alturas aínda non se teña emitido unha orde de detención contra do goberno e dos membros do exército israelí por parte do Tribunal Penal Internacional (TPI)?
• Por non remitirme máis atrás no tempo e considerar só ao máis próximo recordar un feito: cando empezaron os bombardeos de Rusia sobre a poboación civil ucraína e a invasión de parte do territorio desta última, ben que se apuraron os mesmos que agora fan a vista gorda diante dos crimes de Israel a aducir o xusto dereito de Ucraína a defenderse; e a tardanza do TPI en ditar orde de detención contra Putin foi mínima.
• A que ven ese troco na valoración de feitos similares cando a vítima dos crimes de guerra e contra a humanidade é un pobo que nin sequera ten un exército regular que o defenda?

        Suponse que o dereito á defensa de calquera país dáse cando algún outro país ou colectivo armado invade o seu territorio e o invadido se defende cos medios dos que dispon; sempre sen invadir as fronteiras doutro país soberano, agás declare a guerra ao país invasor conforme á lexislación internacional. Neste caso non hai país invasor de Israel por Palestina; Hamas é unha organización armada integrista islámica de carácter relixioso que non forma parte do Estado Palestino, un  estado laico e que non pode  invadir militarmente ningún outro país simplemente porque non ten exército. E, por riba, cando Hamas foi conformada co financiamento do Estado de Israel.

    Os defensores do xenocidio impulsado por Netanyahu e os gobernantes de Israel.

        Hai que mencionar como defensores do xenocidio palestino en primeiro lugar aos principais impulsores de crimes contra a humanidade, realizados ben directamente ou ben ao través de axencias e organizacións gobernamentais ou paramilitares controladas por eles: os Estados Unidos de América (EUA).  Joe Biden foi o primeiro mandatario xa non en invocar ese suposto dereito a defenderse de Israel atacando obxectivos e poboación civil en Palestina, senón apoiando o que Israel estaba a facer: accións xenocidas contra o pobo palestino e a apropiación ilegal do territorio de Palestina como parte dese proceso xenocida. Non expresado desta forma tan crúa, pero si no fondo das súas verbas. Incluíndo a petición ao seu Congreso e Senado de máis armas para o exército sionista (non esquezamos que Palestina non é só a Faixa de Gaza, senón que tamén Xerusalén Este e Cisxordania forman parte dese país; e que eses territorios están sendo saqueados, usurpados e os seus habitantes expulsados das súas terras e fogares polo sionismo israelí, amais de bombardeados polo exército sionista).

         Outra das persoas que se significaron e puxeron a súa persistencia en apoiar as agresións de Israel a Palestina foi a señora Ursula Von der Leyen, presidenta da Comisión Europea, usurpando funcións que non lle corresponden (xa que lle pertencen a Josep Borrel); esta señora sobrepasouse nas súas competencias cunhas súas declaracións de apoio ao sionismo -con fotografía incluída- que chocaban de fronte coa posición da Unión Europea. Foi o primeiro cargo internacional, se mal non me lembro, en desprazarse a Israel para apoiar e fotografarse co criminal de guerra Netanyahu.

 

        Tendo en conta as súas posicións pretéritas, propias dun monicreque manexado desde os EUA, ao longo da guerra ruso-ucraniana nada estraño ten a súa decidida aposta por impulsar a política norteamericana para Palestina. Impresentable.

        Despois están os que eu denominaría coma violadores das liberdades democráticas. Refírome a aqueles que nos seus países prohibiron as manifestacións de solidariedade co pobo de Palestina. Falo do canciller alemán Olaf Scholz, do presidente francés Enmanuel Macron e o primeiro ministro do Reino Unido Rishi Sunak. (Afortunadamente, o Consello de Estado francés reprendeu ao goberno de Macron pola súa violación das liberdades democráticas).

        Baixo diferentes escusas, ou mesmo sen ningunha, estes tres personaxes cercearon nos seus países un dos principios básicos da democracia, violaron o dereito á libre expresión, que inclúe o dereito a expresarse publicamente, individualmente ou en grupo, e de forma pacífica sobre calquera aspecto que a cidadanía considere pertinente. 

        Incluso houbo un, Rishi Sunak, que penalizou a exhibición de bandeiras palestinas e induciu aos informativos da cadea estatal a confundir á poboación para que manipularan as informacións e presentaran as manifestacións de apoio a Palestina como actos de apoio a Hamas. Claro que esa persoa, pese a ser de orixe migrante hindú, ten unha vea fascista e xenófoba que cada vez que fala de certos temas sáelle a relucir. É unha persoa que pretende crear campos de concentración flotantes para as persoas migrantes que buscan no Reino Unido unha vida mellor, incluso negándolle o dereito de solicitar asilo; é un racista xenófobo que decreta a deportación automática dos migrantes que entren no Reino Unido sen papeis, meténdoos en avións e levándoos forzosamente a países onde a vida non ten valor algún, coma Ruanda co que Sunak chegou a un acordo para tal fin. Afortunadamente os tribunais paráronlle os pes.

Os antes nomeados quizá sexan os máis destacados defensores do Estado de Israel na Europa e América, mais por desgraza non son os únicos xerifaltes políticos de Europa e América que, por omisión da condena do xenocidio, aproban na práctica o xenocidio que Israel está a acometer contra o pobo de Palestina, e este comportamento xa non é de agora. Tamén no Estado Español -coma noutros países- hai xentes que non merecen os cargos e as posicións que ostentan en distintas institucións e que non reproban os labores de exterminio que o Estado de Israel están a levar a cabo contra o pobo palestino; son aqueles que, desde hai moitos anos ou recentemente, non son máis que ecos da voz do seu amo, os EUA. Maioritariamente pero non exclusivamente, tamén hai que dicilo, ligados ao partido da dereita fascio-franquista ou ao da dereita nazi-fascista.

    Moi ben por António Guterres.

        Aparte dalgún país árabe ou Iran que, fundamentalmente por interese, se pronunciaron contra os bombardeos a Gaza o único político a nivel internacional ata hai uns días que falou claramente da necesidade de cesar os bombardeos contra a poboación civil e contra instalacións humanitarias, relixiosas e civís foi Antonio Guterres, Secretario Xeral das Nacións Unidas (ONU). Tamén sinalou a violación constante por parte de Israel do dereito internacional e da necesidade de que se recoñeza o Estado Palestino en base ás resolucións da Organización das Nacións Unidas. Tamén criticou Guterres os ataques de Hamas que trouxeron consigo numerosas vítimas civís israelís. E, igualmente, significou que "eses horribles ataques de Hamas non surxiron da nada", e as atribúe a que "o pobo palestino leva sometido a 56 anos de asfixiante ocupación".

     Como xa estamos acostumados, pola dinámica política do Estado de Israel cando é criticado pola súa política e actividades xenófobas e contrarias ao dereito internacional contra o pobo de Palestina, a reacción dos gobernantes sionistas foi o de condenar esas declaracións, pedir a dimisión de Guterres polas súas xustas palabras e retirar visados a representantes da ONU que teñen alí o seu destino ou que utilizan ese país como paso cara á Faixa de Gaza e á Cisxordania (e nada me estrañaría que os bombardeos posteriores sobre as instalacións humanitarias de UNRWA -Axencia da ONU para os refuxiados palestinos- en Gaza foran premeditados). 

        Tampouco me estrañaría que esa banda de criminais sionistas me puxera a min (un simple cidadán crítico, partidario do respecto aos dereitos humanos, das liberdades democráticas e dunhas sociedades igualitarias) no seu punto de vista no caso de que leran as miñas opinións en favor da liberdade e contra toda clase de xenofobia e de xenocidio.

Por se hai quen me toma o número cambiado.

        Teño que aclarar aquí que non son "antisemita", termo que con frecuencia se toma como anti-israelí. Se temos que falar de antisemitas, temos que falar tamén dos sionistas dado que o pobo palestino é un dos moitos pobos semitas, xunto cos árabes, asirios, fenicios, arameos e os hebreos.

        Tampouco condeno as accións que leva a cabo Hamas. Iso si, teño que confesar que non me gusta nada, como nada me gustan os integristas relixiosos que pretenden crear estados confesionais ou que utilizan as instancias estatais (como os creacionistas alí onde gobernan) para negar a liberdade de culto opoñerse ao coñecemento e negar os avances científicos. O que si fago é criticar aquelas accións dese grupo integrista relixioso cando teñen coma consecuencia directa a morte ou calquera desgraza que aconteza sobre a poboación civil (por exemplo, a do 7 de novembro pasado). Pero que faga isto non quer dicir que condene incondicionalmente a Hamas, como non condenei no seu momento aos guerrilleiros do Frente Sandinista que combatían a ditadura sanguinaria de Somoza en Nicaragua ou aos guerrilleiros do Vietcong que combatían a invasión do seu país polo exército imperialista e criminal dos EUA.

        Si que me declaro en contra do expansionismo sionista. Porque o sionismo consiste niso: instalarse nunha terra que non é da súa propiedade e expulsar dela con violencia aos que alí residen desde hai séculos simplemente polo mero feito de que a súa relixión expansionista atribúelles dereitos que para nada teñen; e fano sen respectar as liberdades, as propiedades, os dereitos doutros pobos semitas a estar asentados na terra que tamén é deles. Por iso me declaro antisionista, non antisemita nin antihebreo.

        E iso, a instauración dun estado relixioso integrista e excluínte, é algo que teñen en común Hamas e o sionismo expansionista que neste intre practica o actual Estado de Israel. Pretenden establecer estados confesionais, de pensamento único onde toda aquela persoa que non comparta os seus pensamentos sexa considerada coma inimiga. Unha aspiración de todas, sen exclusións, as organizacións integristas relixiosas monoteístas: crear estados confesionais de pensamento único relixiosos (sexa a Tora, o Islam ou o Cristianismo). E xa sabemos o que isto trae consigo: opresión da muller, incultura, negación da ciencia, falta de liberdades democráticas, violación continuada dos dereitos humanos, defensa dos máis ricos (incluíndo aos popes relixiosos), creación de pobreza e represión contra a cidadanía que se rebele contra esa situación, etc. Xa ocorreu con Hipatia de Alexandría e segue a ocorrir na actualidade (e se temos que facer caso desa novela chamada Biblia, xa desde os tempos do xoven Xesucristo). Exemplos deste tipo de réximes integristas relixiosos témolos na actualidade e nun pasado non moi lexano: o Irán dos ayatolás, Omán, Emiratos Árabes, Arabia Saudita, Qatar, o Estado Nacional-Católico franquista e outros moitos que para desgraza da humanidade aínda pululan polo mundo.

     E os cidadáns hebreos de Israel?

       Estou convencido (e espero non equivocarme) de que no Estado de Israel a maioría da súa poboación está en desacordo coas agresións que o seu goberno, o seu exército, os seus servizos secretos e os colonos integristas sionistas levan a cabo contra a poboación civil palestina; convencido de que a maioría da poboación israelí está en desacordo cos bombardeos indiscriminados que o exército sionista realiza contra a Faixa de Gaza, contra os campamentos de refuxiados e contra as poboacións de Cisxordania; e que a esa maioría de israelís non lles gusta nada ver como os integristas sionistas e os seus soldados maltratan e/ou expulsan aos palestinos das súas propiedades en Xerusalén e disparan fogo mortífero contra as crianzas ou civís indefensos. Tamén coido que esa poboación que hoxe parece que non se deixa ver (ou da que as axencias internacionais de noticias non informan, que é outra posibilidade) debe unirse e mobilizarse contra o goberno sionista da extrema dereita que preside Netanyahu e esixir a destitución e a expulsión dos mandos militares que planifican e executan as accións de xenocidio contra o pobo de palestina; e igualmente a depuración no seu exército de todos os elementos indesexables que nel están integrados. Así como esixir o recoñecemento do Estado Palestino, a devolución as terras ocupadas ilegalmente polos seus colonos e militares e resarcir á poboación palestina que foi expulsada ilegalmente dos seus fogares e da súa terra desde a creación do Estado de Israel. Tamén, por suposto, converter ao seu exército nun exército ao servizo da democracia. Porque nelo vailles, tamén, as súas liberdades. Un pouco iluso, non? Quizá, pero esperanzado.

    ...E seguen asasinando. E os seus cómplices americanos e europeos aplaudindo.

        No intre de dar fin a este artigo a barbarie sionista segue a caer sobre a poboación civil da Faixa de Gaza, sobre a poboación civil da Cisxordania e tamén persisten as agresións aos cidadáns palestinos residentes en Xerusalén e no territorio israelí. Non respectan nada; nin hospitais, nin campamentos de refuxiados, nin organizacións humanitarias e sanitarias. Violan unha e outra vez as resolucións ONU e a Convención de Xenebra. E, de momento, o TPI segue a calar e os Estados Unidos e os seus ecos da vella e agora triste Europa tentar acalar a súa complicidade no xenocidio palestino pedindo "unha pausa humanitaria" nos bombardeos contra a poboación civil. Como di unha viñeta da tira de Bernardo Vergara (da que máis arriba se reproduce un fragmento) será "para que morran sans e co estómago cheo". Porque eses sen-vergoñas cómplices do sionismo non piden o alto ao fogo total; hai que concluír, logo, en que están de acordo con que se bombardee á poboación de Palestina e que os que queden se vaian ao exilio como xa fixeron moitos no pasado; e que, por fin, o sionismo organizado usurpe para si en exclusiva o territorio palestino.

        Probablemente, e por desgraza, teremos que seguir falando deste tema moito tempo, así como saír á rúa a mostrar a nosa solidariedade co pobo palestino. E imaxino que cada día que pase a manipulación informativa por parte das axencias de noticias e o lixo mediático que non se opón firmemente ao xenocidio que está a acometer o Estado de Israel contra o pobo palestino será maior; e que tentarán que comunguemos coas rodas de muíño que os poderes fácticos dos EUA e o sionismo lles sirvan ás axencias de noticias e ao lixo mediático en doses diarias.